Υπόθεση Γερωνυμάκη: Η Διπλή Δολοφονία στο Ρέθυμνο

Μία από τις συγκλονιστικότερες υποθέσεις που είχε αναστατώσει και έμελλε να διχάσει την κοινή γνώμη της Κρήτης ήταν η αυτή της διπλής δολοφονίας που διαπράχθηκε στο Ρέθυμνο. Σίγουρα κανείς δεν θα μπορούσε να φανταστεί ότι ο δικηγόρος Μιχάλης Γερωνυμάκης, ένα πρόσωπο υπεράνω πάσης υποψίας, ο οποίος ετύγχανε καθολικής συμπάθειας στον χώρο του και όχι μόνο, θα βρισκόταν στην αίθουσα του δικαστηρίου, και μάλιστα στο εδώλιο του κατηγορουμένου…

Στις 23 Οκτωβρίου 1996 ο Μιχάλης Γερωνυμάκης σήκωσε το τηλέφωνο για να αναφέρει στο τοπικό Αστυνομικό τμήμα ότι, στο πάτωμα της οικίας κείτονται δολοφονημένες η 48χρονη σύζυγος του Μαρίνα και η 83χρονη μητέρα της Ειρήνη Κλαουράκη.

Οι άντρες της Ασφάλειας Ηρακλείου που μετέβησαν στην οικία Γερωνυμάκη ήρθαν αντιμέτωποι με ένα αποτρόπαιο θέαμα. Οι δύο γυναίκες βρίσκονταν κατακρεουργημένες, μέσα σε μία τεράστια λίμνη αίματος, φέροντας πολλαπλά τραύματα από μαχαίρι.  Από την αυτοψία του χώρου δεν προέκυψαν ίχνη παραβίασης στην πόρτα της εισόδου, δεν βρέθηκαν από την Σήμανση άγνωστα αποτυπώματα και από τις μαρτυρίες των γειτόνων επίσης δεν προέκυψε κάτι. Κανείς δεν άκουσε κανείς τίποτε, ούτε τον σκύλο της οικογένειας να γαβγίζει.

Ιατροδικαστές

Οι ιατροδικαστές Μανώλης Φραγκούλης και Μανώλης Μιχαλοδημητράκης που κλήθηκαν να εξετάσουν τα άψυχα σώματα της Μαρίνας και της Ειρήνης Κλαουράκη, μέτρησαν επτά μαχαιριές στο σώμα της συζύγου του δικηγόρου και δώδεκα στης μητέρας της.

Χρονικά προσδιόρισαν την διάπραξη του εγκλήματος μεταξύ 3.30-7.30 το πρωί. «Πρέπει να έχουν περάσει 8-10 ώρες από την στιγμή που διεπράχθη το έγκλημα αφού έχει αρχίσει ήδη να παρουσιάζεται η ακαμψία στα πτώματα» εκτίμησε ο κ. Φραγκούλης, που ήταν ο πρώτος ιατροδικαστής που είδε τα θύματα. Ήταν η φράση – κλειδί που οδηγούσε τις αρχές στο συμπέρασμα πως ο δικηγόρος δεν έλεγε την αλήθεια, ισχυριζόμενος ότι το πρωί που έφυγε τις άφησε ζωντανές.

Οι έρευνες

Τα στοιχεία που είχαν στην διάθεση τους οι αξιωματικοί της Ασφάλειας Ηρακλείου τους οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι ο δράστης πρέπει να ήταν κάποιος από το οικείο περιβάλλον των θυμάτων που είχε κίνητρο για την διάπραξη της δολοφονίας, με αποτέλεσμα να εστιάσουν τις έρευνες στον Μιχάλη Γερωνυμάκη.

Κατά την διάρκεια της προανάκρισης ο Μιχάλης Γερωνυμάκης κατέθεσε πως έφυγε από το σπίτι στις 6.30 το πρωί και τις άφησε μια χαρά, και ότι βρήκε τις δύο γυναίκες βρήκε μέσα σε λίμνη αίματος, στις 2.30 το μεσημέρι, κατά την επιστροφή του, όποτε και τηλεφώνησε στην Αστυνομία.

Στη συνέχεια της έρευνας βρέθηκε αίμα των θυμάτων στο νύχι του Γερωνυμάκη μαζί με κάποιες αμυχές στα χέρια του. Από τις εξετάσεις που έγιναν προέκυψε ότι το αίμα ανήκε και στις δυο άτυχες γυναίκες. Ο ίδιος υποστήριξε ότι έπιασε μόνο τον σφυγμό της γυναίκας του, για να δει εάν ήταν ζωντανή. Θα προβάλλει ως άλλοθι ότι εκείνο το πρωί είχε φύγει στις 6.30 περίπου από το σπίτι του, γεγονός που επιβεβαίωσε και η μαρτυρία του περιπτερά που τον είδε. Παράλληλα ανέφερε ότι η σύζυγος του, είχε λάβει ανώνυμες απειλητικές επιστολές πριν από 6-7 μήνες.

Με βάση τα στοιχεία που είχαν στην διάθεση τους οι άντρες της Ασφάλειας ο Μιχάλης Γερωνυμάκης συνελήφθη. Ο εισαγγελέας άσκησε εναντίον του ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση κατά συρροή και στάλθηκε στον ανακριτή Νίκο Βεργιτσάκη, ο οποίος τον έκρινε προφυλακιστέο.

Προφυλακισμένος

«Είναι άδικη, πολύ άδικη η κατηγορία», έλεγε και ξανάλεγε ο Μιχάλης Γερωνυμάκης, εκφράζοντας τη βεβαιότητα πως στο δικαστήριο θα λάμψει η αλήθεια. «Δεν μπορώ ακόμη να καταλάβω πώς στέκομαι όρθιος, πώς δεν έχω τρελαθεί», τονίζει και συνεχώς αναφέρεται στα παιδιά του, που τον στηρίζουν. «Γι’ αυτά ζω. Είναι συνεχώς δίπλα μου, με στηρίζουν, έρχονται συνέχεια στη φυλακή και μου δίνουν κουράγιο, όπως και πολλοί φίλοι μου». Και πράγματι, πολύς κόσμος του συμπαραστάθηκε, ακόμη και οι συγγενείς των δύο θυμάτων, ενώ δεν υπήρχε πολιτική αγωγή εναντίον του. Όλο αυτό το διάστημα στις φυλακές Αλικαρνασσού ο Γερωνυμάκης δεν έκανε τίποτα άλλο από το να ασχολείται με την υπόθεση. Διάβασε ό,τι ιατροδικαστικό σύγγραμμα υπήρχε για να μπορέσει να καταλάβει πώς «έκαναν λάθος οι ιατροδικαστές στον χρόνο του θανάτου», όπως ισχυριζόταν.

Η Δίκη

Στις 11 Νοεμβρίου 1997 ο Μιχάλης Γερωνυμάκης θα καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου στο Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Ρεθύμνου ως κατηγορούμενος για τη δολοφονία της συζύγου του και της πεθεράς του. Την πρώτη μέρα της ακροαματικής διαδικασίας, εξαιρέθηκαν οι γυναίκες ένορκοι, ενώ από τους συνολικά 80 μάρτυρες, τελικά θα καταθέσουν οι μισοί.

Η κατάθεση των παιδιών

Ο Χαράλαμπος και ο Γιώργος Γερωνυμάκης, 21 και 22 ετών αντίστοιχα, τα κεντρικά πρόσωπα του δράματος, καταθέτοντας ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Ρεθύμνου θα χαρακτηρίσουν την πράξη της διπλής δολοφονίας, της μητέρας τους και της γιαγιάς τους, ως «πράξη ψυχοπαθούς δολοφόνου».

Και τα δύο παιδιά, θα υπερασπιστούν με πάθος τον πατέρα τους, αποκλείοντας το ενδεχόμενο να διέπραξε το έγκλημα ο πατέρας τους. Ακόμη και όταν πληροφορήθηκαν ­και ρωτήθηκαν αρκετές φορές από το δικαστήριο ­ για την εξωσυζυγική σχέση που διατηρούσε ο πατέρας τους, επεσήμαναν πως αυτή η σχέση δεν διατάρασσε το ήρεμο κλίμα που υπήρχε στο σπίτι. Ίσως γιατί το θύμα, η Μαρίνα Γερωνυμάκη, δεν υποψιαζόταν ότι υπήρχε άλλη γυναίκα, αν και ήταν παλαιά οικογενειακή τους φίλη (από το 1989 δεν έκαναν παρέα, καθώς η Γερωνυμάκη είχε μάθει για κάποια χρήματα που είχε πάρει από τον δικηγόρο η φίλη του).

«Η μητέρα μου δεν γνώριζε γι’ αυτήν τη σχέση. Αν το γνώριζε θα μου το έλεγε, με τη μητέρα μου εγώ ήμουνα ένα…», είπε ο μικρός γιος.

Η κατάθεση των Ιατροδικαστών

Οι δύο ιατροδικαστές κ.κ. Φραγκούλης και Μιχαλοδημητράκης, υποστήριξαν την αρχική τους εκτίμηση ότι οι δύο γυναίκες δολοφονήθηκαν μεταξύ 3.30 τα ξημερώματα και 7.30 το πρωί. Ο πρώτος καταθέτοντας τεκμηρίωσε αυτή του τη θέση εξαιτίας της πτωματικής ακαμψίας που είχε επέλθει στα πτώματα. «Είδα τα θύματα γύρω στις 3.30 το μεσημέρι της 23ης Οκτωβρίου 1996. Είχε επέλθει η ακαμψία. Άρα το έγκλημα είχε συντελεστεί 8-12 ώρες πριν», τόνισε ο κ. Φραγκούλης.

Το γεγονός αυτό προκάλεσε την αντίδραση της υπεράσπισης (κ. Χρ. Αργυρόπουλος, Φ. Ιωαννίδης, Β. Λαμπρινός), που επικαλούμενοι συγγράμματα άλλων ιατροδικαστών υποστήριξαν ότι η ακαμψία επέρχεται και νωρίτερα από τις 8-12 ώρες. Στις αλλεπάλληλες ερωτήσεις των συνηγόρων ο κ. Μανώλης Φραγκούλης παραδέχθηκε ότι η ακαμψία μπορεί να επέλθει και στις 6 ώρες. «Αυτή η πτωματική ακαμψία μπορεί να επέλθει νωρίτερα, στις 5 ώρες, όταν έχει προηγηθεί μυϊκή κόπωση» ανέφερε ο κ. Φραγκούλης.

Ο καθηγητής Ιατροδικαστικής κ. Μ. Μιχαλοδημητράκης, αναφερόμενος  στις αμυχές που βρέθηκαν στο σώμα του Γερωνυμάκη. «Δεν προέρχονται από νύχι σκύλου, όπως ισχυρίζεται ο κατηγορούμενος, αλλά από αιχμηρό αντικείμενο» είπε, ενώ για το αίμα που βρέθηκε στο νύχι του υποστήριξε πως στο συγκεκριμένο σημείο το αίμα μπορεί να εισέλθει μόνο έπειτα από βίαιη επαφή.

Ο κ. Μιχαλοδημητράκης πρόσθεσε πως ο δολοφόνος δεν έκανε μια ψυχρή επαγγελματική ενέργεια, αλλά είχε παθολογική μανιακή κρίση. «Τα θύματα ακινητοποιήθηκαν στο έδαφος και σφαγιάστηκαν» είπε. Οι συνήγοροι υπεράσπισης επικαλούμενοι επιστημονικές εργασίες άλλων ιατροδικαστών είπαν ότι είναι λάθος ο τρόπος που προσέγγισαν την υπόθεση οι δύο ιατροδικαστές, επισήμαναν και λάθη κατά τη διάρκεια της νεκροψίας και υποστήριξαν πως η πτωματική ακαμψία επέρχεται και νωρίτερα από τις 8-12 ώρες.

Διαμάχη ιατροδικαστών για τον χρόνο ακαμψίας

Ο επίτιμος προϊστάμενος της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών κ. Πάνος Γιαμαρέλος, που κλήθηκε να καταθέσει τη δική του επιστημονική εκδοχή, παρουσίασε εντελώς διαφορετική εικόνα από εκείνη που έδωσαν στο δικαστήριο οι συνάδελφοι του. Ο κ. Γιαμαρέλος στην κατάθεσή του επέκρινε τους ιατροδικαστές Φραγκούλη και Μιχαλοδημητράκη καταλογίζοντάς τους λάθη, επισημαίνοντας ιδιαίτερα ότι θερμομέτρησαν τα πτώματα με το χέρι. Είπε ακόμη πως τα θανατηφόρα χτυπήματα στις γυναίκες δεν έγιναν όταν αυτές ήταν ακινητοποιημένες στο έδαφος.

«Εκτιμώ ότι το διπλό φονικό έγινε από τις 8.30 το πρωί έως τις 11.30», είπε ο κ. Γιαμαρέλος. Στήριξε δε την άποψή του αυτή στην πτωματική ακαμψία των δύο θυμάτων, υποστηρίζοντας πως το φαινόμενο αρχίζει να παρουσιάζεται στις 4 ώρες, ενώ πρόσθεσε ότι ορισμένοι συνάδελφοί του έχουν πιο προχωρημένη άποψη λέγοντας πως μπορεί να εμφανιστεί ακαμψία και στις 2 ώρες!

Η «εκδοχή Γιαμαρέλου», σε συνδυασμό με την κατάθεση του περιπτερά, ο οποίος είπε ότι στις 6.30 το πρωί ­την ίδια μέρα του φονικού ­ ο Γερωνυμάκης πέρασε από το περίπτερό του, όπως συνήθιζε να κάνει κάθε μέρα, και πήρε εφημερίδες, έδωσε την ευκαιρία στην υπεράσπιση να υποστηρίξει πως ο πελάτης της είναι αθώος.

Η κατάθεση της «φίλης»

Αίσθηση προκάλεσε η κατάθεση της καθηγήτριας Μουσικής Σοφίας Χουλάκη, που συνδεόταν ερωτικά με τον Μιχάλη Γερωνυμάκη. Για μιάμιση και πλέον ώρα σκιαγράφησε στο δικαστήριο την προσωπικότητα του κατηγορουμένου αναφερόμενη και στη σχέση τους. Η μάρτυρας τον περιέγραψε ως ένα ευαίσθητο άνθρωπο και τη σχέση τους ως μια σχέση χωρίς πάθος.

«Κάποια στιγμή λες δεν θέλω να πίνω κάθε μέρα τον καφέ στο σπίτι μου, αλλά πότε πότε και στο ζαχαροπλαστείο», είπε χαρακτηριστικά. «Ήταν ξεκαθαρισμένη η σχέση μας. Είχε ημερομηνία λήξης. Δεν είχε προοπτική. Το είχαμε συζητήσει. Εγώ δεν ήθελα έναν δεύτερο γάμο και εκείνος δεν ήθελε να χαλάσει το σπίτι του». «Ήταν μια σχέση ελαφριά, χωρίς πάθος. Η σχέση μας  στηρίχθηκε στην καλή επικοινωνία, τον σεβασμό και την κατανόηση, ήταν μια διακοπτόμενη σχέση, αφού λόγω της δουλειάς μέναμε πολύ μακριά ο ένας από τον άλλον» και πρόσθεσε ότι και η σεξουαλική τους επαφή ήταν αραιή, χωρίς πάθος.

Η γνωριμία τους, όπως είπε, ήταν τυχαία και έκαναν και οικογενειακή παρέα. Το 1989 τα «έσπασαν» έπειτα από έναν καβγά με το θύμα, όχι όμως για τη σχέση, αλλά για ένα οικονομικό ζήτημα. Την προηγουμένη του φόνου το ζευγάρι είχε συναντηθεί και χώρισαν στις 11 παρά 20 τη νύχτα. Την επομένη το απόγευμα έμαθε για το φονικό από μια φίλη της που της τηλεφώνησε.

Η κατάθεση της ψυχολόγου

Η διδάκτωρ ψυχολογίας κ. Μαρία Σπυριδάκη, που κατέθεσε αμέσως μετά, διαφώνησε με τις θέσεις που είχαν εκφράσει στις καταθέσεις τους οι συνάδελφοί της. Χαρακτήρισε ψυχαναλυτικές αυθαιρεσίες τα όσα υποστήριξαν, παρουσιάζοντας μια διαφορετική εικόνα για τον συντάκτη των δύο απειλητικών επιστολών προς το θύμα. Απέκλεισε δε να είναι ο Γερωνυμάκης ο συντάκτης. «Δεν είναι το χέρι που τις έγραψε, το στόμα που τις ξεστόμισε, ο εγκέφαλος που τις εμπνεύστηκε», είπε χαρακτηριστικά. Από την άλλη είπε πως ο επιστολογράφος είναι επικίνδυνο άτομο και θα μπορούσε να φτάσει στο έγκλημα ή την αυτοκτονία, ενώ απέκλεισε από το ψυχολογικό πορτρέτο του Γερωνυμάκη τα στοιχεία εκείνα που εντόπισε στον επιστολογράφο.

Η κατάθεση της Ψυχιάτρου

Η ψυχίατρος κ. Ελένη Βαλεργάκη, η οποία  εξέτασε τον Μιχάλη Γερωνυμάκη στις φυλακές τής Νέας Αλικαρνασσού κατέθεσε ότι ο Μιχάλης Γερωνυμάκης δεν είναι διχασμένη προσωπικότητα και πως δεν είχε καμία σχέση με τις ανώνυμες επιστολές που εστάλησαν στη γυναίκα του. Κατέληξε, όπως είπε, στο συμπέρασμα αυτό κατόπιν εξέτασης του κατηγορουμένου και στηρίχθηκε σε διαγνωστικά συστήματα. Υποστήριξε δε, ότι ο επιστολογράφος είναι ο δράστης του διπλού φονικού

Η φίλη της Μαρίνας Γερωνυμάκη

Το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο είχε διατάξει τη βίαιη προσαγωγή τής Μ.Χουρδάκη, η οποία με μεγάλη δυσκολία επιβεβαίωσε την κατάθεση που είχε δώσει στο στάδιο της ανάκρισης, στην οποία ανέφερε ότι το θύμα είχε δεχθεί ανώνυμα τηλεφωνήματα. Υπό την πίεση των ερωτήσεων η μάρτυς επανέλαβε ότι κάποιες φορές το θύμα τής εξέφραζε παράπονα για τον σύζυγό της, αλλά δεν επεκτεινόταν.

Η μάρτυρας αναφέρθηκε κυρίως στη σχέση της με τη Μαρίνα Γερωνυμάκη και τα όσα καθημερινά συζητούσαν. Χαρακτήρισε το θύμα ως άτομο «κλειστό», που δεν ανοιγόταν εύκολα. Κατέθεσε ότι δεν γνώριζε για την εξωσυζυγική σχέση του κατηγορουμένου και πως κάποτε είχε ακούσει ότι «τον είδαν σε νυχτερινό κέντρο με άλλη γυναίκα».

Το προηγούμενο βράδυ του φόνου, η Μαρίνα Γερωνυμάκη είχε επισκεφθεί τη γιατρό-κυτταρολόγο κ. Χρυσή Κατσανεβάκη, η οποία της έκανε τεστ Παπανικολάου. Σύμφωνα με τα όσα είπε, η άτυχη γυναίκα της είχε εξομολογηθεί ότι αντιμετώπιζε πρόβλημα με τη φροντίδα της μητέρας της και δεν φαινόταν να την απασχολεί κάτι άλλο, πολύ σοβαρό.

Η απολογία

Άλλοτε βουρκωμένος, άλλοτε ψύχραιμος και κάποιες στιγμές σε υπερένταση, ο Μιχάλης Γερωνυμάκης έκανε μια αναδρομή στη ζωή του. Στη σχέση του με τη σύντροφό του, τη μητέρα των παιδιών του. Μίλησε ακόμα και για την εξωσυζυγική του σχέση, μη διστάζοντας να αποδώσει ευθύνες στον εαυτό του. Ο Γερωνυμάκης αρνήθηκε με έντονο τρόπο την κατηγορία της δολοφονίας της συζύγου και της πεθεράς του, και μίλησε για αδικία.

Πρόσθεσε ότι ο γάμος του δεν ήταν αποτέλεσμα έρωτα, «δεν με παντρεύτηκε όμως και για το πτυχίο μου», τόνισε. Γνώριζε, όμως, αρκετά χρόνια τη Μαρίνα, την οποία επέλεξε καθώς είχε ήθος, εξυπνάδα, καθαρό και άδολο μυαλό και αξιόλογη εμφάνιση. Είπε ακόμη ότι σε καμιά περίπτωση δεν ενδιαφέρθηκε για την περιουσία της γυναίκας του, που μπορεί να ήταν μεγάλη, όμως δεν απέφερε μεγάλα εισοδήματα. Ο Γερωνυμάκης χαρακτήρισε τα δύο παιδιά του έξυπνα και καταπληκτικά, καρπό του αρμονικού βίου που έζησε με τη γυναίκα του.

Αναφερόμενος στην πεθερά του, τόνισε προς το δικαστήριο ότι δεν τον έβλεπε ως δικηγόρο – γαμπρό της, αλλά πάντα τον αποκαλούσε Μιχάλη, αφού είχαν άριστες σχέσεις.

Κατά την απολογία του στράφηκε εναντίον των ψυχολόγων Φλώρας Εφραίμογλου και Κώστα Σημιακάκη, που κατέθεσαν στο δικαστήριο για τις επιστολές που παρουσιάστηκαν κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας. Ο κατηγορούμενος χαρακτήρισε τις απόψεις των δύο ψυχολόγων ως απόψεις που είναι από το υπερπέραν.

Ο κατηγορούμενος περιέγραψε τις στιγμές που έζησε μόλις γύρισε σπίτι του την ημέρα του φονικού και αντίκρυσε τη σύζυγο και την πεθερά του νεκρές. Στο σημείο αυτό ξέσπασε σε λυγμούς.

Η Απόφαση

Στις 1 Δεκεμβρίου 1997 οι ένορκοι που εκπροσωπούσαν την κοινή γνώμη, μεγάλο μέρος της οποίας είχε αρχικά ταχθεί εναντίον του κατηγορούμενου, ύστερα από μία ακροαματική διαδικασία 15 ημερών, έκριναν πως δεν υπήρχαν τα στοιχεία εκείνα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν τον Μιχ. Γερωνυμάκη ισοβίως στη φυλακή, και με ψήφους 4 προς 3 (των τακτικών δικαστών) ο Ηρακλειώτης δικηγόρος, κηρύχθηκε αθώος λόγω αμφιβολιών για τη διπλή δολοφονία της συζύγου του Μαρίνας και της πεθεράς του Ειρήνης Κλαουράκη.

Οι ένορκοι δεν πείσθηκαν πως ο Γερωνυμάκης είναι ένοχος και έκριναν πως τα στοιχεία που ήταν επιβαρυντικά γι’ αυτόν αποτελούσαν ενδείξεις και όχι αποδείξεις. Αντίθετα η πρόεδρος του δικαστηρίου, και οι δικαστές ψήφισαν υπέρ της ενοχής του, ταυτιζόμενοι με το βούλευμα του κατηγορητηρίου. Το γεγονός αυτό θα οδηγήσει τον εισαγγελέα να «απαντήσει» στην αθωωτική απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Ρεθύμνου με έφεση.

 Εφετείο

Το 2001 ο Μιχάλης Γερωνυμάκης θα βρεθεί στο εδώλιο του κατηγορουμένου στο Ορκωτό Εφετείο Πειραιά, για μία ακόμη φορά. Όμως για μία ακόμη φορά ο Μιχάλης Γερωνυμάκης θα κριθεί αθώος. Ενώ μια σημαντική μερίδα της κοινής γνώμης είχε πεισθεί ότι αυτός ήταν ο δράστης, οι δύο δικαστικές αποφάσεις (πρωτόδικα στο Ρέθυμνο και προχθές στο Εφετείο Πειραιά) έδωσαν τη δική τους οριστική απάντηση: Αθώος, δεν υπάρχουν στοιχεία εναντίον του.

Στον Άρειο Πάγο

Στις 18 Aπριλίου 2003 θα συζητηθεί στον Άρειο Πάγο η αίτηση αναίρεσης του αντεισαγγελέα του Aρείου Πάγου Γ. Σανιδά, κατά της απόφασης του Εφετείου Πειραιά με την οποία αθωώθηκε για δεύτερη φορά ο Ηρακλειώτης δικηγόρος. O αντεισαγγελέας βέβαιος για την ενοχή του Ηρακλειώτη δικηγόρου, έκανε αίτηση αναίρεσης η οποία έγινε δεκτή και θα συζητηθεί στο αρμόδιο τμήμα του Αρείου Πάγου, όπου θα αποφασιστεί αν θα παραπεμφθεί και πάλι η υπόθεση στο Eφετείο ή θα κλείσει οριστικά.

O κ. Σανιδάς, στην αίτηση του παρέθετε σειρά αντιφάσεων του κατηγορούμενου και το σκεπτικό που είχε αναλύσει στην αγόρευση του. Οι νομικοί κύκλοι θα προβλέψουν, εκτιμώντας ότι είναι δύσκολο να αναιρεθεί ομόφωνη απόφαση, όπως αυτή του Eφετείου Πειραιά, γεγονός που θα επιβεβαιωθεί με τη απόφαση του Αρείου Πάγου που θα αφήσει τον Μ.Γερωνυμάκη οριστικά εκτός φυλακής.

Ο διπλός φόνος, παραμένει ανεξιχνίαστος και ποτέ μέχρι σήμερα, δεν έχει φτάσει στις αστυνομικές Αρχές η παραμικρή πληροφορία για το δράστη ή τους δράστες.

25 ολόκληρα χρόνια μετά από εκείνη την μοιραία μέρα, ο διπλός φόνος, παραμένει ανεξιχνίαστος και ποτέ μέχρι σήμερα, δεν έχει φτάσει στις αστυνομικές Αρχές η παραμικρή πληροφορία για το δράστη ή τους δράστες, με κάποια ερωτήματα να παραμένουν αναπάντητα..