Η Δολοφονία της Εύης Γατίδου
Η άγρια δολοφονία της φοιτήτριας Ιατρικής Eύης Γατίδου έμεινε στην ιστορία της Ελληνικής Εγκληματολογίας ως ένα από τα πιο στυγερά εγκλήματα που έμεινε ατιμώρητο…
Η Εύη Γατίδου , κόρη των εκπαιδευτικών Βασίλη και Ροδής Γατίδου, γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Φτελιά Δράμα. Τα όνειρα για την ζωή της άρχισαν να πραγματοποιούνται μετά από πολλές θυσίες. Όταν το καλοκαίρι του 1994 πέρασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου. Βρήκε ένα δυάρι διαμέρισμα στην περιοχή του Αγίου Αχιλλείου και ξεκίνησε τις σπουδές της γεμάτη όνειρα. Η νεαρή πρωτοετής αγαπούσε τους ανθρώπους, θαύμαζε τους «Γιατρούς Χωρίς Σύνορα» και φιλοδοξούσε να ενισχύσει στο μέλλον τις δράσεις τους.
Η Εύη προσαρμόστηκε στην θεσσαλική πόλη με σχετική ευκολία. Με τον καιρό γνωρίστηκε με τους συμφοιτητές της, ενώ καταλυτική υπήρξε η γνωριμία της με ένα ζευγάρι το οποίο ανήκε στην Ευαγγελική Εκκλησία, που την βοήθησε τις πρώτες μέρες. Η γνωριμία αυτή ήταν αιτία η Εύη να επισκέπτεται συχνά την Ευαγγελική Εκκλησία μαζί τους. Συγγενείς της από τη Δράμα είχαν ασπαστεί το δόγμα και γι’ αυτό ήταν εξοικειωμένη, χωρίς όμως η ίδια να το ενστερνίζεται, αλλά ούτε και να το απορρίπτει.
Η μοιραία γνωριμία
Σε μια απ’ αυτές τις εκδηλώσεις γνωρίστηκε με τον 26χρονο Γιώργο Ζ. ο οποίος έδειξε από την αρχή το ενδιαφέρον του για την Εύη. Ο νεαρός, που εργαζόταν ως διανομέας στην εφημερίδα «Ημερήσιος Κήρυκας» της Λάρισας, άρχισε να πολιορκεί επίμονα την φοιτήτρια. Της έδειχνε συχνά το ενδιαφέρον προς το πρόσωπο της ενώ η νεαρή κοπέλα με τρόπο του έδειχνε ότι δεν ήθελε να πραγματοποιήσει σχέση μαζί του. Η πίεση του νεαρού ήταν όλο και πιο έντονη κάθε φορά που γινόταν η συνάντηση τους στον ναό.
Μία μέρα πλησίασε την Εύη λέγοντας της «Ο Θεός μου έδειξε εσένα για γυναίκα μου», της είπε μετά από λίγο καιρό. Η κοπέλα προβληματίστηκε με το ύφος και την περίεργη συμπεριφορά του όμως να χάσει την ψυχραιμία της και με δόση πολύ χιούμορ του απάντησε «Δε νομίζω ότι έχουμε κάτι κοινό, θα προσευχηθώ κι εγώ στο Θεό για να μου δείξει εάν με θέλει για γυναίκα σου» θεωρώντας ότι με την απάντησή της τον είχε αποθαρρύνει εντελώς. Όμως, όσο περνούσε ο καιρός, γινόταν ολοένα και πιο φορτικός.
Μετά από αυτό το περιστατικό η Εύη δεν ξανά επισκέφτηκε την Εκκλησία, φτάνοντας στο σημείο να μένει στο σπίτι της συμφοιτήτριας και καλύτερης φίλης της, για να τον αποφεύγει.
Η τελευταία επίσκεψη
Η Εύη, που μπαίνει στο τέταρτο έτος των σπουδών της, προγραμματίζει να διαβάσει όλο το Σαββατοκύριακο για να δώσει το μάθημα της Ψυχολογίας, που χρωστάει από το προηγούμενο εξάμηνο.
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1997 ημέρα Σάββατο, έκανε την βόλτα της στην πόλη για να κάνει ένα διάλειμμα και να ξεκουραστεί από το πολύωρο διάβασμα. Τηλεφωνεί στους γονείς της αναφέροντας ότι είναι καλά και ότι θα πάει να συνεχίσει την μελέτη της. Γυρνώντας στο φοιτητικό διαμέρισμα της κλείνει την πόρτα και πηγαίνει προς το γραφείο της για να συνεχίσει το διάβασμα.
Κάποια στιγμή σπάει την ησυχία του χώρου ο ήχος από το κουδούνι της. Η Εύη σηκώνεται, κοιτάει από το ματάκι όπως έκανε πάντα και την ανοίγει. Ο επισκέπτης είναι γνώριμο πρόσωπο.
Αντιμέτωποι με την φρίκη
Την επόμενη μέρα, Κυριακή, οι γονείς της δεν είχαν καμία επικοινωνία μαζί της, όμως δεν ανησύχησαν γιατί συνήθως μιλούσαν στο τηλέφωνο μέρα παρά μέρα. Το πρωί της Δευτέρας η Εύη δεν θα εμφανιστεί στο Πανεπιστήμιο να δώσει το μάθημα που «χρωστούσε».
Την Τρίτη η 21χρονη και πάλι δεν δίνει κανένα σημείο ζωής, και οι γονείς της, ανησυχούν. Η καλύτερη της φίλη αποφάσισε να πάει στο διαμέρισμα της και να της χτυπήσει το κουδούνι. Καμία απάντηση. Της πέταξε κάτω από την πόρτα ένα σημείωμα που της ζητούσε να επικοινωνήσει μαζί της. Το ίδιο έκανε και ένας φίλος της. Η ανησυχία των γονιών της άρχισε να μεγαλώνει.
Την Τετάρτη 1η Οκτωβρίου η μητέρα της Εύης ζητάει από την ιδιοκτήτρια του σπιτιού να ανοίξει την πόρτα με το δεύτερο κλειδί που είχε στην κατοχή της, όμως το κλειδί δεν ανοίγει την πόρτα, καθώς υπάρχει στην κλειδαριά το κλειδί από την μέσα πλευρά. Ειδοποιεί κλειδαρά.
Την ώρα που ο κλειδαράς κατάφερε να ανοίξει την πόρτα του διαμερίσματος φτάνουν και οι φίλοι της νεαρής φοιτήτριας. Με κομμένη την ανάσα κατευθύνθηκαν προς το υπνοδωμάτιο όπου ήρθαν αντιμέτωποι με την φρίκη. Οι τοίχοι, οι κουρτίνες στα παράθυρα και ο χώρος είναι όλα ματωμένα, και το άψυχο σώμα της Εύης, γυμνό από την μέση και πάνω, να κείτεται κατακρεουργημένο μέσα σε μία λίμνη αίματος, στο κρεβάτι.
Ιατροδικαστής
H άτυχη Εύη βρέθηκε με τη μπλούζα άθικτη και το σουτιέν της ανασηκωμένα, ξαπλωμένη κάθετα στο κρεβάτι της. Δεν διαπιστώθηκε να έχει παλέψει για τη ζωή της. Ο κληθείς ιατροδικαστής που εξέτασε το πτώμα διαπίστωσε ότι ο δράστης είχε μαχαιρώσει το θύμα του 104 φορές εκ των οποίων τα 50 χτυπήματα έγιναν στην περιοχή της καρδιάς. Σχεδόν οι μισές μαχαιριές σχηματίζανε κύκλο γύρω από την καρδιά της. «Ο τρόπος με τον οποίο διαπράχθηκε η δολοφονία μαρτυρά απίστευτο μένος», θα πει ο ιατροδικαστής Δημήτρης Ψαρούλης.
Οι έρευνες
Η αστυνομία κινητοποιήθηκε άμεσα και κάλεσε στο Αστυνομικό Τμήμα της Λάρισας πάρα πολλούς που ήξεραν την Εύη και την είχαν δει την τελευταία μέρα. Οι γονείς της νεαρής φοιτήτριας, που έφτασαν στην Λάρισα, ενημέρωσαν τις αρχές για την πίεση, και την παρενόχληση που δεχόταν η Εύη, υποδεικνύοντας ως βασικό ύποπτο τον 26χρονο Γιώργο Ζ.
Στην κατάθεση των γονιών, θα προστεθεί και η μαρτυρία του φιλικού ζεύγους Ευαγγελιστών που γνώριζε το θύμα, οι οποίοι ανέφεραν στην κατάθεσή τους ότι το βράδυ μετά το έγκλημα ο νεαρός τους επισκέφτηκε και ρωτούσε επίμονα για τις τελευταίες κινήσεις της Εύης.
Όμως για έναν περίεργο λόγο όταν τους ρώτησαν οι αστυνομικοί αν το θύμα το πολιορκούσε ερωτικά, αυτοί απάντησαν ότι ο συγκεκριμένος άντρας την είχε αφήσει ήσυχη εδώ και καιρό. Αυτή η επισήμανση φρέναρε τις έρευνες των αστυνομικών για το συγκεκριμένο πρόσωπο.
Ο 26χρονος Γιώργος ο οποίος είχε πάει στο διαμέρισμά για να της κάνει νέα πρόταση γάμου λίγες ημέρες πριν βρεθεί νεκρή, κλήθηκε ως βασικός ύποπτος, να καταθέσει με μεγάλη καθυστέρηση. Ο χρόνος που χάθηκε είχε αλλοιώσει πολύτιμα στοιχεία. Οι έρευνες της Αστυνομίας καταλήγουν σε αδιέξοδο και η υπόθεση θα μπει στο αρχείο στις 13 Οκτωβρίου 1999.
Αγώνας για δικαίωση
Τον Φεβρουάριο του 2001 μία ανώνυμη επιστολή που έφθασε στην Ασφάλεια Λάρισας κατονομάζοντας έναν συμφοιτητή της Εύης Γατίδου ως δολοφόνο της θα ταράξει τα λιμνάζοντα νερά, όμως όπως διαπιστώθηκε στη συνέχεια, ο συγκεκριμένος δεν είχε καμία σχέση με την υπόθεση.
Η οικογένεια με τους δικηγόρους της πήρε την κατάστασή στα χέρια της. Οι γονείς κατήγγειλαν λάθη και παραλείψεις στον χειρισμό της υπόθεσης από την Αστυνομία, ότι ο χώρος του εγκλήματος δεν εξερευνήθηκε επαρκώς και δεν ελήφθη γενετικό υλικό. Από το κιβώτιο των πειστηρίων έλειπαν τα ρούχα που βρέθηκε να φορά το θύμα. Διαπιστώθηκε εκ των υστέρων ότι το θύμα δεν είχε υποβληθεί σε τοξικολογικές εξετάσεις. Δεν είχε ερευνηθεί αν ο δράστης είχε επιχειρήσει σεξουαλική συνεύρεση, παρ’ ότι το έγκλημα είχε χαρακτηρισθεί ως «έγκλημα πάθους», με κίνητρο την απόρριψη των προτάσεων γάμου του Ζηρδέλη. Ο χρόνος θανάτου της φοιτήτριας αμφισβητήθηκε.
Μόνοι τους συλλέξαν στοιχεία τα οποία παρέδωσαν στις αρχές και το 2003 μετά από κατάθεση της μητέρας της Εύης στην εισαγγελία Εφετών Λάρισας, ο φάκελος ανοίγει και πάλι.
Η δικαιοσύνη κρίνει ότι τα στοιχεία που έχουν προσκομιστεί είναι ικανά να στοιχειοθετήσουν κατηγορία σε βάρος του διανομέα, ο οποίος καλείται για τακτική ανάκριση και με το βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λάρισας, παραπέμφθηκε σε δίκη κατηγορούμενος για ανθρωποκτονίας από πρόθεση.
Η καταδίκη
Το 2005 ο Γιώργος Ζ. θα καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου στην αίθουσα του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Βόλου. Ο κατηγορούμενος στην απολογία του θα δηλώσει αθώος.
«Ήμουν ερωτευμένος με την Εύη, αλλά δεν έχω καμία σχέση με τη δολοφονία της, ούτε σαν σκέψη, ούτε καν στη φαντασία μου πέρασε ο φόνος, γιατί έχω μάθει στη ζωή μου να υπερασπίζομαι τους ανθρώπους», θα πει στην απολογία του ο κατηγορούμενος.
Το 7μελές δικαστήριο θα τον κρίνει ομόφωνα ένοχο και τον καταδικάζει σε ισόβια κάθειρξη, εν μέσω αποδοκιμασιών των συγγενών και φίλους του που προπηλάκιζαν τους γονείς και τον αδελφό της φοιτήτριας.
Το εφετείο
Μετά από σχεδόν δύο χρόνια παραμονής στη φυλακή, ο Γιώργος Ζ. μετάγεται στη Λάρισα, όπου τον Ιανουάριο του 2007 εκδικάζεται η έφεσή του στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο.
Ο πατέρας της Εύης Γατίδου επαναλαμβάνει στην κατάθεση του την πεποίθησή του ότι ο κατηγορούμενος είναι ο δολοφόνος του παιδιού του: «Το βράδυ που αποκαλύφθηκε το έγκλημα πέρασε έξω από το σπίτι, είδε κόσμο και δεν σταμάτησε ούτε από ανθρώπινο ενδιαφέρον για την κοπέλα που είχε ζητήσει σε γάμο λίγες ημέρες πριν».
O ιατροδικαστής Δημήτρης Ψαρούλης στην έκθεσή του σημείωνε ότι η φοιτήτρια έχασε τη ζωή της το βράδυ του Σαββάτου 27 Σεπτεμβρίου 1997, αλλά οι δύο ιατροδικαστές που κλήθηκαν από την υπεράσπιση και κατέθεσαν στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο, ο Φίλιππος Kουτσάφτης και Nίκος Kαλόγριας, ήταν κατηγορηματικοί ότι το έγκλημα τελέστηκε το βράδυ της Kυριακής προς Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου, χρόνος για τον οποίο ο κατηγορούμενος παρουσιάζει ακλόνητο άλλοθι. Αυτό αποτέλεσε το κρίσιμο στοιχείο που έκρινε την έκβαση της δίκης, και το αποτέλεσμα της.
Τον Ιανουάριο του 2007 το 7μελές Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λάρισας, τον αθώωσε ομόφωνα, ανατρέποντας πλήρως την πρωτοβάθμια απόφαση. Με άλλα λόγια το πρωτοβάθμιο δικαστήριο τον καταδίκασε ομόφωνα (7 ψήφοι) και το δευτεροβάθμιο ομόφωνα τον αθώωσε (7ψήφοι).
Η δικαιοσύνη είναι τυφλή…
Στη συνέχεια, έγινε η πρώτη αναίρεση στον Άρειο Πάγο που έγινε δεκτή και τον Φεβρουάριο του 2010 ολοκληρώθηκε το ΜΟΕ Λάρισας και η απόφαση ήταν και πάλι αθωωτική, με ψήφους 6 προς 1 (μειοψήφησε ένας τακτικός δικαστής).
Ακολούθησε νέα αίτηση αναίρεσης, από τον αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, στις αρχές του φθινοπώρου του 2010, που έγινε και αυτή δεκτή, η 707/2011.
Το τέταρτο δικαστήριο ξεκίνησε στη Λάρισα στις 15 Ιανουαρίου 2013, στο ΜΟΕ Λάρισας και ολοκληρώθηκε στις 28 Ιανουαρίου, με την εκ νέου αθώωση του κατηγορούμενου, με 6 ψήφους υπέρ και μία κατά (μειοψήφησε ο πρόεδρος του δικαστηρίου). Ακολούθησε η τελευταία αναίρεση στον Άρειο Πάγο, και η απόφασή του (1166/2014) με την οποία ο Γιώργος Ζ. κηρύχθηκε αμετάκλητα αθώος…
Επίσημα το έγκλημα παραμένει ανεξιχνίαστο, με το θύμα να αναζητά δικαίωση…
Μπορείτε να ακούσετε περισσότερες λεπτομέρειες γι’ αυτό το στυγερό έγκλημα, τις οποίες αφηγείται πάντα με μοναδικό, ξεχωριστό τρόπο η Αθηνά Σαμαρά στο κανάλι της “Μέχρι Θανάτου“. Για να την ακούσετε, απλώς πατήστε το play, για να μεταφερθείτε κατευθείαν στο κανάλι της Αθηνάς πατήστε αριστερά στον τίτλο της ιστορίας, ή στον σύνδεσμο πιο πάνω, για να απολαύσετε και άλλες συγκλονιστικές υποθέσεις.
