Ο Δράκος της Λάρισας

Στα εγκληματολογικά χρονικά του εγχώριου εγκλήματος έχουν καταγραφεί δεκάδες περιπτώσεων, όπου δράστες επαναλαμβανόμενων σεξουαλικών επιθέσεων έχουν χαρακτηριστεί ως «δράκοι». Μερικοί έχουν απασχολήσει για καιρό την επικαιρότητα και τα ΜΜΕ, σκορπώντας τον τρόμο. Ένας από αυτούς ήταν και «δράκος» της Λάρισας…

Στην αστυνομία της Λάρισας, από το φθινόπωρο του 1988 έως και την άνοιξη του 1992, είχαν καταγγελθεί επώνυμα 11 περιπτώσεις σεξουαλικών επιθέσεων σε ζευγάρια, με αποτέλεσμα ο άγνωστος αυτός άντρας να χαρακτηριστεί ως «Δράκος» . Τα περιστατικά ήταν σίγουρα περισσότερα, όμως σύμφωνα  με εκτιμήσεις αστυνομικών, δεν αναφέρθηκαν, αφού τα παράνομα ερωτικά ζευγάρια, για αυτονόητους λόγους, ήθελαν η υπόθεση να παραμείνει μυστική.

Η εμφάνιση του «Δράκου»

Το πρώτο «επίσημο» χτύπημα του «δράκου», καταγράφηκε τον Σεπτέμβριου του 1988 στην Ασφάλεια της Λάρισας μετά από καταγγελία ζευγαριού το οποίο έγινε στόχος επίθεσης του «ανώμαλου» δράστη.

Ένας άγνωστος παραφυλώντας στο σκοτάδι, παρακολουθούσε ένα ζευγάρι που τα ξημερώματα ερωτοτροπούσε μέσα στο αυτοκίνητο του, στην περιφερειακή οδό. Ο άγνωστος άντρας ξαφνικά ξεκίνησε να πλησιάζει προς το αυτοκίνητο, όμως έγινε αντιληπτός από το ζευγάρι.

Ο οδηγός έβαλε μπρος το αυτοκίνητο, προσπαθώντας να διαφύγει, όμως ξαφνικά ο άγνωστος άντρας πυροβόλησε εναντίον του αυτοκινήτου, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ο οδηγός στο πόδι. Παρ όλο τον τραυματισμό του, ο οδηγός κατάφερε να διαφύγει, και να σωθεί.

Η επίθεση στο «Αβερώφειο»

Το επόμενο περιστατικό σημειώθηκε δυο μήνες αργότερα, αυτή τη φορά στην Αβερώφειο Γεωργική Σχολή. Ο δράστης γνωρίζοντας τα «ερωτικά καταφύγια» των Λαρισαίων ήξερε σε ποια σημεία έπρεπε να στήσει «καρτέρι» για να ικανοποιήσει τις ανώμαλες ορέξεις του. Περίμενε τα θύματά του, έχοντας παρκάρει σε αρκετή απόσταση, περπατώντας μέσα από αγροτικές περιοχές, προκειμένου να μην γίνεται αντιληπτός και να «βρίσκει» το ζευγάρι την ώρα της ερωτικής συνεύρεσης.

Στην περίπτωση της Αβερώφειου, ο δράστης «πιάνοντας» το ζευγάρι να ερωτοτροπεί με την απειλή περιστρόφου τους υποχρέωσε να κάνουν έρωτα μπροστά του, ενώ στην συνέχεια προχώρησε στην ικανοποίηση των ανώμαλων ορέξεων επάνω στα θύματα του. Όταν ο οδηγός προσπάθησε να διαφύγει, τότε ο δράστης τον πυροβόλησε, και τον τραυμάτισε.

Μερικούς μήνες μετά, την επίθεση στο Αβερώφειο επιχείρησε να αιφνιδιάσει άλλο ζευγάρι αλλά έγινε αντιληπτός, και πρόλαβαν να διαφύγουν με το αυτοκίνητο. Δυστυχώς όμως οι επόμενες δύο επιθέσεις που πραγματοποίησε τον Ιούνιο, και τον Αύγουστο 1990 στην περιφερειακή οδό Λάρισας – Τρικάλων σε δύο διαφορετικά ζευγάρια, στέφτηκαν με επιτυχία. Και στις δύο επιθέσεις του, ανάγκασε τα ζευγάρια να κάνουν έρωτα μπροστά του, και στην συνέχεια ικανοποίησε για μία ακόμη φορά της ανώμαλες ορέξεις του.

Η επόμενη επίθεση πραγματοποιήθηκε τον Σεπτέμβριου 1990 στο Μεζούρλο, όπου και πάλι πυροβόλησε εναντίων του ζευγαριού. Οι έρευνες της τοπικής αστυνομίας εντείνονταν, με τον «δράκο» να επιλέγει κάθε φορά διαφορετικά σημεία και να «χτυπά» με διαφορά μηνών, όμως πάντοτε κατάφερνε να ξεφεύγει.

Στις δύο τελευταίες επιθέσεις μετά το Μεζούρλο, πραγματοποίησε επίθεση στην Τερψιθέα, στο πρώην δημόσιο ΚΤΕΟ υποχρέωσε γυναίκα να γδυθεί μπροστά του, ενώ έγινε μια καταγγελία για επίθεση σε αγροτική περιοχή κοντά στο πρώην ξενοδοχείο «Εντελβάις».

Άνδρες και γυναίκες θύματά του, κατήγγειλαν τις επιθέσεις, δίνοντας στην αστυνομία την περιγραφή των χαρακτηριστικών του δράστη, και τον τύπο του αυτοκινήτου του. Ένα τέτοιο αυτοκίνητο εντόπισε η ΕΛ.ΑΣ. τον Νοέμβριο του ’90 σε χώρο στάθμευσης κοσμικού κέντρου της Λάρισας, στην οδό Βόλου, όπου ο «δράκος» αντιλαμβανόμενος την παρουσία αστυνομικών, εμβόλισε ένα περιπολικό και κατάφερε να διαφύγει.

Η δολοφονία του αρχισμηνία

Ο τρόπος δράσης του, ήταν παρέμενε συγκεκριμένος. Συνήθως άφηνε να περάσει κάποιο χρονικό διάστημα ανάμεσα στις επιθέσεις του, και στην συνέχεια ξαναχτυπούσε.  Το βράδυ της 23ης Μαΐου του 1992, ο «δράκος» πραγματοποίησε «διπλό» χτύπημα. Πρώτα πυροβόλησε έναν οδηγό αυτοκινήτου στην περιφερειακή οδό Λάρισας ο οποίος κατάφερε να ξεφύγει χωρίς να πάθει το παραμικρό. Η αποτυχία του τον εξόργισε και αποφάσισε να ξαναχτυπήσει για δεύτερη φορά.

Με διαφορά μίας ώρας, από το πρώτο χτύπημα, εντόπισε ένα σταθμευμένο Ι.Χ. επιβατικό αυτοκίνητο σε αγροτικό δρόμο, παράλληλα του 7ου χλμ της Εθνικής Οδού (τότε) Λάρισας – Αθηνών στο ύψος της βιομηχανίας «ΒΙΟΚΑΡΠΕΤ». Στο αυτοκίνητο, στην θέση του οδηγού βρισκόταν ο αρχισμηνίας Ιωρδανούδης με τη φίλη του, ο οποίος δεν αντελήφθη την παρουσία του «δράκου», με αποτέλεσμα να μην προλάβει να αντιδράσει.

Ο δράστης τον πυροβόλησε εν ψυχρώ με την κυνηγετική καραμπίνα στο πρόσωπο από κοντινή απόσταση, με αποτέλεσμα ο άτυχος αρχισμηνίας να βρει ακαριαίο θάνατο. Στην συνέχεια υποχρέωσε τη φίλη του άτυχου αρχισμηνία να σκεπάσει με το χέρι της τον εσωτερικό φωτισμό του αυτοκινήτου, ενώ αυτός με τη χρήση φακού έψαχνε στα χόρτα για να βρει τον κενό κάλυκα της κυνηγετικής καραμπίνας, προκειμένου να μην βρεθούν πειστήρια στον τόπο του εγκλήματος.

Η σύλληψη

Η τότε Αστυνομική Διεύθυνση Λάρισας είχε ήδη «κατασταλάξει» στο πρόσωπο του δράστη με αποτέλεσμα να μεταβούν στο σπίτι του Παναγιώτη Τ,  αγρότη που έμενε στην Ανάβρα Καρδίτσας, τον οποίο και συνέλαβαν, παρόλο που ο ίδιος και η σύζυγός του, ισχυριζόταν πως την ημέρα του εγκλήματος, βρισκόταν από τις 8 το βράδυ στο σπίτι του.

Ο Παναγιώτης Τ. οδηγήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 1995 στον εισαγγελέα ο οποίος του απήγγειλε τις κατηγορίες για ανθρωποκτονία από πρόθεση, απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συρροή, βιασμό κατά συρροή, διακεκριμένες απρόκλητες φθορές ξένης ιδιοκτησίας, απειλή, παράνομη οπλοφορία κατά συρροή και οπλοχρησία, και τον παρέπεμψε στον ανακριτή της Λάρισας για να απολογηθεί. Ο συλληφθείς ισχυρίστηκε ότι ήταν αθώος και χαρακτήρισε φιάσκο τις εναντίον του κατηγορίες, ενώ ο συνήγορός του Α. Κούγιας θεώρησε ως κωμικοτραγική τη δικογραφία που είχε συνταχθεί σε βάρος του πελάτη του.

Μάλιστα, για το φόνο του αρχισμηνία που έγινε το Μάιο του 1992 στην εθνικό οδό Αθηνών – Λαμίας, ο κ. Κούγιας είπε ότι το μοναδικό στοιχείο ενοχής του πελάτη του ήταν τα φυσίγγια που βρέθηκαν στο σπίτι του (όμοια με αυτά που σκότωσαν το θύμα), τα οποία όμως, χρησιμοποιούν εκατοντάδες κυνηγοί στην Ελλάδα. Διατύπωσε δε την εκτίμηση ότι βάσει των στοιχείων που υπήρχαν στη δικογραφία δεν θα βρισκόταν κανένα δικαστήριο να τον καταδικάσει.

Ο κατηγορούμενος κρίθηκε προφυλακιστέος, ενώ εκκρεμούσαν εναντίων του και άλλες ποινικές κατηγορίες.

Παραπεμπτικό Βούλευμα

Στο πολυσέλιδο παραπεμπτικό βούλευμα του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Λάρισας, μεταξύ άλλων, αναφέρονταν έξι περιπτώσεις επίθεσης του κατηγορουμένου εναντίον ζευγαριών, σε μια από τις οποίες τραυμάτισε θανάσιμα τον αρχισμηνία με τα σκάγια του κυνηγετικού όπλου του.

Ήταν πάντα οπλισμένος και παρακολουθούσε τα υποψήφια θύματά του. Κρατούσε φακό και όταν πλησίαζε τα σταθμευμένα, σε σκοτεινά σημεία των δρόμων, αυτοκίνητα έριχνε το φως του φακού στα μάτια τους, ώστε να μη μπορούν να τον δουν. Στη συνέχεια πυροβολούσε εναντίον των ανδρών και στις περισσότερες των περιπτώσεων εξανάγκαζε τις γυναίκες να ενδώσουν στις σεξουαλικές του ορέξεις. Εκτός από την περίπτωση του αρχισμηνία, τον οποίο πυροβόλησε και τραυμάτισε θανάσιμα, στις υπόλοιπες περιπτώσεις τα θύματά του κατάφερναν να γλιτώσουν.

Η Δίκη

Στις 9 Ιουνίου 1997 ο Παναγιώτης Τ. 45 ετών, έγγαμος και πατέρας δύο κοριτσιών, φερόμενος ως «δράκος της Λάρισας», θα καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου στο Κακουργιοδικείο Βόλου αντιμετωπίζοντας τις κατηγορίες ανθρωποκτονία από πρόθεση, απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά συρροή, βιασμός κατά συρροή, διακεκριμένες απρόκλητες φθορές ξένης ιδιοκτησίας, απειλή, παράνομη οπλοφορία κατά συρροή και οπλοχρησία.

Ο κατηγορούμενος ήταν ήδη κρατούμενος των Δικαστικών Φυλακών  Λάρισας όπου εξέτιε ποινή φυλάκισης 11 ετών για χασισοκαλλιέργεια.

Από πλευράς του συνηγόρου πολιτικής αγωγής, συνηγόρου Λάρισας κ. Γ. Δαρτσάλη, θα τεθεί αίτημα να γίνει η εξέταση μιας μάρτυρος – παθούσας, που δέχθηκε την επίθεση του κατηγορουμένου, κεκλεισμένων των θυρών. Το δικαστήριο έκανε δεκτό το αίτημα της πολιτικής αγωγής. Επίσης, έκανε δεκτό το αίτημα της υπεράσπισης να μην πάρουν εικόνες τα τηλεοπτικά κανάλια.

Αντίθετα, από την πλευρά του, ο κατηγορούμενος δεν αρνήθηκε να παρίστανται δημοσιογράφοι στην αίθουσα του δικαστηρίου, για την κάλυψη της ακροαματικής διαδικασίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν υπήρξε και αίτημα αναβολής και έτσι η εκδίκαση της υπόθεσης ξεκίνησε με την εξέταση του πρώτου μάρτυρα κατηγορίας, του αστυνομικού του Τμήματος Ασφαλείας Λάρισας.

Δεύτερος μάρτυρας που κατέθεσε, ήταν πατέρας του νεαρού αρχισμηνία. Ο μάρτυρας υποστήριξε ότι «πιστεύει πως δράστης των επιθέσεων είναι ο κατηγορούμενος», χωρίς ωστόσο να είναι σε θέση να αναφέρει στο δικαστήριο συγκεκριμένα στοιχεία.

Ο κατηγορούμενος, από την πλευρά του, υποστήριξε πως είναι αθώος και όσα του καταμαρτυρούν αποτελούν «σκευωρία της αστυνομίας». Αυτή ήταν και η υπερασπιστική γραμμή των δικηγόρων, οι οποίοι με την εξέταση του μάρτυρα αστυνομικού προσπάθησαν να αποδείξουν ότι είχαν «βάλει στο μάτι» τον Τ. από το 1990, όταν συγκρούσθηκε το αυτοκίνητό του με περιπολικό της αστυνομίας.

Η καταδίκη

Στις 21 Ιουνίου 1997, το Κακουργιοδικείο Βόλου έκρινε τον  αποκαλούμενο «δράκο της Λάρισας» Παναγιώτη Τ. 45 χρόνων, από την Ανάβρα Καρδίτσας, ένοχο για ανθρωποκτονία από πρόθεση του αρχισμηνία Ιορδανούδη, και του επέβαλε την ποινή των ισοβίων δεσμών. Επίσης, το Κακουργιοδικείο τού επέβαλε συνολικές ποινές κάθειρξης 23 ετών και 4 μηνών για πέντε απόπειρες ανθρωποκτονιών, για 4 βιασμούς και για παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία.

Μετά την ανακοίνωση της ποινής, ο Παναγιώτης Τ., η σύζυγος και η κόρη του ξέσπασαν σε λυγμούς, ενώ ο συνήγορος υπεράσπισης Αλέξανδρος Λυκουρέζος υποστήριξε ότι η απόφαση ήταν άδικη και θα ασκηθεί έφεση.

«Ένας φίλος…από τα παλιά»

Τα  Ξημερώματα Κυριακής στις 15 Ιουνίου 2014 οι αστυνομικοί της Ομάδας ΔΙΑΣ Λάρισας κλήθηκαν να επέμβουν σε διάρρηξη διαμερίσματος στην περιοχή του ΟΣΕ στη Λάρισα. Στο διαμέρισμα είχε ήδη εισβάλλει ένας άγνωστος άντρας, αφού είχε σκαρφαλώσει σε δέντρο μέσω του οποίου έφθασε σε μπαλκόνι διαμερίσματος του 1ου ορόφου, όπου με «λοστό» παραβίασε την μπαλκονόπορτα.

Τους αστυνομικούς κάλεσε γείτονας που είδε κάποιον να σκαρφαλώνει στο δένδρο καθώς οι ιδιοκτήτες του διαμερίσματος απουσίαζαν.

Μη έχοντας διαφορετική επιλογή ώστε να μπορέσουν να τον συλλάβουν, οι άντρες της ΔΙΑΣ μπήκαν στο διαμέρισμα με τον ίδιο τρόπο, σκαρφαλώνοντας στο δέντρο. Οι αστυνομικοί αφού συνέλαβαν τον διαρρήκτη, αναγκάστηκαν να περιμένουν τον ιδιοκτήτη, να επιστρέψει στη Λάρισα για να ξεκλειδώσει το διαμέρισμα, προκειμένου να εξέλθουν.

Από την εξακρίβωση των στοιχείων από τους άντρες της ΔΙΑΣ, προέκυψε πώς πρόκειται για τον 62χρονο Παναγιώτη Τ. η αλλιώς «δράκο της Λάρισας» , ο οποίος είχε αποφυλακιστεί πριν από ένα χρόνο με όρους από τις φυλακές, έχοντας εκτίσει 20ετή κάθειρξη για βιασμούς και φόνο, και ο οποίος μετά την αποφυλάκιση τους, άλλαξε «καριέρα» και διέπρεπε στις διαρρήξεις.

Η Δίκη

Στις 13 Μαρτίου 2015 ο Παναγιώτης Τ. θα καθίσει για μία ακόμη φορά στο εδώλιο του κατηγορουμένου στο Εφετείο Λάρισας. Το δικαστήριο τον έκρινε ένοχο για διακεκριμένες κλοπές κατ΄ επάγγελμα και κατά συνήθεια, για αντίσταση και οπλοφορία και του επέβαλε συνολική ποινή κάθειρξης 5 ετών και πέντε μηνών. Μετά την καταδίκη του, ο Παναγιώτης Τ. οδηγήθηκε και πάλι στις φυλακές.

«Ο λύκος κι’ αν εγέρασε…»

Στις 16 Φεβρουαρίου 2023, οι αστυνομικοί της Ασφάλειας Τρικάλων κατά την διάρκεια επιχείρησης στην περιοχή της Ανάβρας στην Καρδίτσα σταμάτησαν για έλεγχο έναν 72χρονο άντρα. Κατά την διάρκεια της έρευνας, βρήκαν στην κατοχή του τρία μαχαίρια και ένα σπαθί. Αφού τον συνέλαβαν για παράβαση του νόμου περί όπλων, τον οδήγησαν στη Ασφάλεια όπου διαπίστωσαν ότι είχαν μπροστά τους τον 72χρονο Παναγιώτη Τ , τον περιβόητο «δράκο» της Λάρισας ο οποίος είχε αποφυλακιστεί μετά την έκτιση της ποινής του.

Η ιστορία του Δράκου της Λάρισας έγινε ένα από τα επεισόδια της σειράς “Ανατομία ενός εγκλήματος” και ο τίτλος του επεισοδίου ήταν “Σκοτεινή  Διαδρομή”.