Η «Αυτοκτονία» της Καρύστου

Το έγκλημα συνοδεύει τον άνθρωπο μέσα στην διαχρονική πορεία της εξέλιξης του. Όσο και να έχει εξελιχθεί η κοινωνία, τα πρωτόγονα αρχέγονα ένστικτα που είναι έμφυτα μέσα στον καθένα μας, όταν ελευθερωθούν είναι άγρια, βίαια και ανεξέλεγκτα…

Λίγες ημέρες πριν την μεγάλη εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου κανείς από τους κατοίκους της Καρύστου δεν θα μπορούσε καν να φανταστεί, ότι το γραφικό τους νησί θα συγκλονίσει η είδηση της ξαφνικής αυτοκτονίας ενός οικογενειάρχη  στο ορεινό χωριό Κόμιτο , έξω από την Κάρυστο.

Ο  Κώστας Σάρρας ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα την Χρυσούλα, και την παντρεύτηκε το 1996 όταν εκείνη ήταν μόλις 14 χρονών. Οι φίλοι, οι γείτονες, και οι συγγενείς, τους θεωρούσαν από τα πιο αγαπημένα ζευγάρια. Την ευτυχία τους ήρθαν γρήγορα, να την συμπληρώσουν 2 πανέμορφα κοριτσάκια.

Κτηνοτρόφος, ακολουθώντας τα βήματα της οικογένειάς του, από νωρίς τα ξημερώματα μέχρι αργά το βράδυ, δούλευε για να τα καταφέρει οικονομικά και να συντηρήσει την οικογένεια του, και όπως λέγανε και οι συγχωριανοί η γυναίκα του, τον βοηθούσε στις δουλειές. Ο Κώστας δεν ήθελε να τους λείψει τίποτα. Ήταν γνωστός και στην Κάρυστο και όλοι μιλούσαν για έναν αγαπητό άνθρωπο.

Ο Κεραυνός εν αιθρία

Την Πέμπτη στις 14 Μαρτίου 2013 , στις 23.30 το βράδυ η 34χρονη Χρυσούλα, κάλεσε πανικόβλητη την αστυνομία λέγοντας πώς ο άντρας Κώστας, αυτοπυροβολήθηκε στον κρόταφο με πυροβόλο όπλο στο κρεβάτι του. Οι αστυνομικοί του ΑΤ Καρύστου που ειδοποιήθηκαν από την 34χρονη όταν έφτασαν στην οικία της οικογένειας Σάρρα βρήκαν τον 45χρονο σύζυγό της νεκρό στην κρεβατοκάμαρα με τραύμα στον κρόταφο. Εκείνη, όπως δήλωσε στους αστυνομικούς την ώρα της «αυτοκτονίας» ήταν στην κουζίνα.

Στο υπνοδωμάτιο βρέθηκαν και κατασχέθηκαν το όπλο (πιστόλι), δύο φυσίγγια και ένας κάλυκας τα οποία στάλθηκαν για εργαστηριακή εξέταση, παράλληλα με την διενέργεια  νεκροψίας – νεκροτομής της σορού.

Διάβημα όχι τόσο απονενοημένο

Επί εννέα μήνες η υπόθεση «δείχνει» αυτοχειρία, όμως οι έρευνες στην συνέχεια θα ανέτρεπαν το σκηνικό. Οι αστυνομικοί του Α.Τ. Καρύστου από την πρώτη στιγμή είχαν καταλάβει ότι κάτι δεν πήγαινε καλά στην υπόθεση. Το γεγονός ότι το θύμα ήταν δεξιόχειρας, αλλά και το ότι το πυροβόλο όπλο βρέθηκε στην κοιλιά κάτω από το αριστερό χέρι του, δίχως να ανιχνευτούν ίχνη πυρίτιδας στα δάχτυλά του κάνει τους έμπειρους αστυνομικούς να βεβαιώνονται όλο και περισσότερο ότι έχουν μπροστά τους μίας στυγερή δολοφονία και όχι αυτοκτονία.

Τα στοιχεία, πέρα από τα προαναφερόμενα, που άρχισαν να προκαλούν ερωτηματικά στους αστυνομικούς ήταν το ότι, σύμφωνα με τις καταθέσεις της συζύγου και των οικείων, δεν υπήρχε τίποτα στις προηγούμενες κινήσεις του θύματος που να δείχνει ότι αντιμετώπιζε κάποιο οικονομικό ή προσωπικό πρόβλημα και ότι ετοιμαζόταν να προχωρήσει σε κάποιο απονενοημένο διάβημα.

Οι αστυνομικοί συνεκτίμησαν τα έγγραφα που τους στάλθηκαν από τα Εγκληματολογικά Εργαστήρια τα οποία εξέτασαν το όπλο και τις φωτογραφίες από τη σκηνή όπου εκτυλίχθηκε το περιστατικό. Αυτό που προκάλεσε υποψία στις αρχές και ερεύνησαν περαιτέρω την υπόθεση είναι το γεγονός πως στην προανάκριση η σύζυγος έπεσε σε κάποιες αντιφάσεις, που σε συνδυασμό με την συλλογή και αξιοποίηση όλων των στοιχείων της υπόθεσης, προέκυψε ότι ο 45χρονος δεν αυτοκτόνησε, αλλά πυροβολήθηκε.

Αυτές οι επιφυλάξεις και κάποιες άλλες ακόμη, εμπεριέχονταν στη δικογραφία της υπόθεσης, που αποστέλλεται στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Χαλκίδας.

Το στοιχείο που «έκαψε» την συζυγοκτόνο

Η υπόθεση ανατέθηκε στον 2ο Ανακριτή Χαλκίδας, ο οποίος στις 9 Δεκεμβρίου, κάλεσε την 34χρονη προκειμένου να την εξετάσει, ως βασική ύποπτη για τη δολοφονία του συζύγου της.  Σύμφωνα με πληροφορίες, η γυναίκα έπεσε και ενώπιον του Β’ ανακριτή Χαλκίδας σε αντιφάσεις, με αποτέλεσμα στις 18 Δεκεμβρίου 2013 μετά την εξέτασή της να διαταχθεί η σύλληψή της και η προσωρινή της κράτηση στις φυλακές Κορυδαλλού με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και παράβαση του νόμου περί όπλων.

Η ίδια αρνήθηκε τις κατηγορίες, ενώ συνεχίστηκε η αστυνομική έρευνα προκειμένου να διαπιστωθεί το κίνητρο και τα αίτια που οδήγησαν στο έγκλημα. Παράλληλα ζητήθηκε η συνδρομή ψυχολόγων για την υποστήριξη των ανήλικων παιδιών της οικογένειας, των οποίων η επιμέλεια προσωρινά δίδεται στην αδερφή της συζυγοκτόνου. Έπειτα από εννέα ολόκληρους μήνες κατέρρευσε το σκηνικό της αυτοκτονίας που είχε στήσει η ίδια η σύζυγός και η αλήθεια έλαμψε…

Η αστυνομική έρευνα αποκάλυψε ότι η 34χρονη σύζυγος τον είχε πυροβολήσει στον ύπνο του και σκηνοθέτησε την «αυτοκτονία» για να καλύψει τα ίχνη της!

Το κίνητρο

Ως κίνητρο του φόνου φέρεται ότι ήταν οι προστριβές που είχε το ζευγάρι – είχε δύο παιδιά – με αναφορές για «εξωσυζυγικές σχέσεις» τους με άτομα από το κοινό προσωπικό περιβάλλον τους, χωρίς όμως να αποδειχθεί οτιδήποτε.

Τι όπλισε το χέρι της 34χρονης δεν έχει γίνει γνωστό. Φήμες στο χωριό, τότε που αποκαλύφθηκε πως όχι μόνο δολοφόνησε τον άντρα της, αλλά σκηνοθέτησε το φόνο έτσι που να μοιάζει με αυτοκτονία, λένε πως μπήκε στη ζωή τους τρίτο πρόσωπο.

Ποια ήταν η δύναμη που μετέτρεψε την ήσυχη κοπέλα σε «γυναίκα – αράχνη» είναι ένα ερώτημα που δεν απαντήθηκε ποτέ.

Η Δίκη  

Στις 19.9.2014 στα δικαστήρια της Θήβας αρχίζει να εκδικάζεται η υπόθεση ανθρωποκτονίας από πρόθεση, με κατηγορούμενη την 34χρονη  που σύμφωνα με την αστυνομία τον Μάρτιο του 2013 σκότωσε τον 45χρονο σύζυγό της, μέσα στο σπίτι τους στο Κόμιτο  Καρύστου.

Φαινομενικά ήρεμη, αλλά με φωνή που μαρτυρούσε ταραχή και απόγνωση, η 35χρονη κατηγορούμενη αρνήθηκε κατά την πρώτη μέρα της δίκης κάθε συμμετοχή στο έγκλημα.

Στην κατάθεση της η ίδια θα δηλώσει «Είμαι αθώα, δεν σκότωσα εγώ τον άντρα μου. Θέλω να γυρίσω στα παιδιά μου…».

Το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Θήβας «έσπασε» θα κάνει την ανατροπή  επιβάλλοντάς στην 35χρονη Χρυσούλα Σάρρα συνολικά ποινή κάθειρξης 20 ετών για ανθρωποκτονία (και άλλα δύο έτη για οπλοφορία – οπλοχρησία) για την άγρια δολοφονία του συζύγου της στο Κόμητο Καρύστου Ευβοίας. Ψύχραιμη και κοιτώντας στα μάτια τους δικαστές, η 35χρονη συζυγοκτόνος επανέλαβε κατά τη διάρκεια της απολογίας της πως είναι αθώα και πως το μόνο που θέλει είναι να γυρίσει στα παιδιά της.

«Η οικογένειά μου καταστράφηκε, το σπίτι μου διαλύθηκε και δεν έχω καταλάβει πώς. Τον αγαπούσα τον άντρα μου και τον αγαπάω ακόμα. Παντρευτήκαμε από έρωτα και δεν είχαμε κανένα πρόβλημα. Ήμασταν αγαπημένοι» υποστήριξε ενώπιον του δικαστηρίου με φωνή σταθερή και χωρίς να λυγίσει ούτε στιγμή. Και συνέχισε με τον ίδιο τόνο: «Το μόνο που θέλω είναι να γυρίσω στις κόρες μου, γιατί με έχουν ανάγκη και τις έχω κι εγώ. Δεν μπορώ να τις βλέπω μέσα από ένα γυαλί της φυλακής».

Η Απόφαση εξοργίζει

Η απόφαση του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου για τη δολοφονία του γιου της εξόργισε την μητέρα του θύματος.  «Ήξερα ότι η νύφη μου δολοφόνησε το γιο μου. Όχι μία φορά ισόβια αλλά πέντε φορές θα έπρεπε να καταλήξει το δικαστήριο για αυτό που έκανε στο γιο μου. Αυτή η απόφαση δεν είναι λύτρωση για εμάς. Είναι δυνατόν να πάει το παιδί μου για ύπνο και εκείνη να τον σκοτώσει;

«Αγαπούσε τόσο πολύ τα παιδιά του, που δεν θα έβαζε τέλος στη ζωή του. Δεν είχε κανέναν λόγο να το κάνει. Όταν μάθαμε ότι το παιδί μας αυτοκτόνησε, δεν το πιστέψαμε. Το μυαλό μας πήγε αμέσως σε εκείνη. Αφού κανένας άλλος δεν ήταν στο σπίτι. Ποιος άλλος θα το έκανε; πέρασαν εννέα ολόκληροι μήνες για να δικαιωθούμε», λέει η μητέρα του άτυχου 45χρονου.

«Δεν τα βλέπουμε τα παιδιά. Όταν σκότωσε το γιο μου, έφυγε από εδώ. Πήρε και τα παιδιά μαζί της. Νοίκιασε σπίτι σε περιοχή της Αθήνας, κοντά στην αδερφή της. Εννέα μήνες μετά, οι αστυνομικοί την συνέλαβαν για τη δολοφονία και τα παιδιά έμειναν στην αδερφή της. Τηλεφωνούμε στα παιδιά για να μάθουμε τι κάνουν και δεν μας μιλούν πια. Είπαν στα παιδιά, ότι η μαμά δεν φταίει σε τίποτα και ότι εμείς τους λέμε ψέματα. Τα παιδιά στενοχωριούνται και δεν θέλουν να μας μιλούν. Μου είπαν: «γιαγιά, μην μας ξαναπάρεις τηλέφωνο γιατί στενοχωριόμαστε. Η αδερφή της δεν μας μιλάει ούτε στο τηλέφωνο. Ούτε όμως στο δικαστήριο δέχτηκε να μας πει μια κουβέντα. Έστρεψαν τα παιδιά εναντίον μας. Εμείς όμως χάσαμε τον Κώστα μας», λέει η κυρία Σταυρούλα Σάρρα.

Στο σπιτικό της θείας

Τα κοριτσάκια, ηλικίας 16 και 14 ετών σήμερα, βίωσαν τραγικές καταστάσεις και τελικά βρήκαν την ασφάλεια και την αγάπη στο σπιτικό της θείας τους, αδερφής της μητέρας τους, στην Αθήνα. «Σε αυτό θα εξακολουθήσουν να μεγαλώνουν αφού, σύμφωνα με απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκίδας, η επιμέλεια των παιδιών παραμένει στη θεία».

Ο δικηγόρος της οικογένειας του θανόντος έκανε αίτηση για ασφαλιστικά μέτρα ταχείας διαδικασίας, δηλαδή ήθελε προσωρινή διαταγή για την επιμέλεια των παιδιών στον παππού και στη γιαγιά, τους γονείς του θανόντος. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η δικαστής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκίδας απέρριψε την αίτησή του, αφού άκουσε και τα δύο παιδιά, που κλήθηκαν στο δικαστήριο και ζητούσαν να μη φύγουν από το σπίτι της θείας τους Ελένης.

«Τα κοριτσάκια μεγαλώνουν σε ένα κατάλληλα γι’ αυτά διαμορφωμένο περιβάλλον, είναι άριστες μαθήτριες, διδάσκονται ξένες γλώσσες, κάνουν αρκετές δραστηριότητες και είναι αγαπητές σε συμμαθητές και εκπαιδευτικούς. Η θεία και ο σύζυγός της, που έχουν και δύο δικά τους παιδιά, είναι υγιείς και οικονομικά εύρωστοι και μπορούν να παρέχουν τα απαραίτητα στην οικογένεια. Το δικαστήριο είδε ότι τα παιδιά, σε αυτή την ευαίσθητη ηλικία, έχουν ανάγκη να στηριχτούν σε ένα σταθερό περιβάλλον».